Star Odyssey یکی از آن عجیب و غریب و جاه طلب Sega Genesis RPG است که احساس می کند سعی می کند همه کارها را به یکباره انجام دهد-نبردهای فضایی ، سیاره زمین و داستانی پر از بیگانگان که به نوعی همه انگلیسی کامل صحبت می کنند. شما با یک کشتی کوچک و مبهم و یک مأموریت مبهم در مورد صرفه جویی در کهکشان شروع می کنید ، اما نیمی از سرگرمی فقط می دانید که چگونه هر چیزی کار می کند. نوبت به نوبه خود اما به طرز عجیبی ناخوشایند ، و سیارات از "بیابان های بی ثمر" تا "چرا همه چیز نئون در اینجا صورتی است؟"

به نظر می رسد که jank کلاسیک - dialogue به طرز خنده دار سفت و سخت است ، و برخی از مکانیک ها احساس می کنند که توسط کسی طراحی شده اند که فقط در مورد دست دوم RPGS شنیده می شود. اما جذابیت در هرج و مرج وجود دارد. شما یک خدمه از Misfits را استخدام خواهید کرد (سایبورگ مورد علاقه من که از هزینه سوخت شکایت دارد) ، کشتی خود را با ضایعاتی که در فضا شناور می شوید ارتقا دهید و گهگاهی در یک مبارزه رئیس گیر می کنید که این کار سخت تر از آن است که باید باشد. موسیقی متن فیلم پر از آن مصنوعی های پیدایشی ترد است که یا به شما سیلی می زنند یا به شما سردرد می دهند.

اگر در بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید که دست شما را نگه نمی دارند ، این یک کپسول زمانی است که ارزش ترک آن را دارد. فقط انتظار نداشته باشید که همیشه معقول باشد.