Oké, dus Sonic Chronicles is in feite Sonic die een RPG probeert te zijn - en eerlijk gezegd? Het werkt een beetje. Je krijgt nog steeds die snelheid wanneer je over de kaart gaat, maar gevechten zijn turn-based, met deze rare ringtiming-monteur waar je op het scherm tikt om aanvallen te stimuleren. Het verhaal is eigenlijk niet slecht - een nieuwe griezelige groep genaamd The Marauders verschijnt, en de bemanning van Sonic moet ze achtervolgen over zones die aanvoelen als klassieke sonische niveaus maar met veel meer dialoog.

Eerste 10 minuten? Je kiest je feestje (Tails is in principe in het begin verplicht), loopt door een aantal bosbewegingen en uitzoeken hoe het gevecht stroomt. Het DS -touchscreen -spul is gimmicky, maar het schrijven heeft die cheesy sonische charme. Ik ga niet liegen, de soundtrack is een downgrade van de Genesis -dagen, maar de strategielaag houdt het interessant wanneer je snelheidstypen en speciale bewegingen mengt.

Als je ooit Knuckles de handen in slow motion wilde zien gooien, is dit jouw spel.