Silver Surfer op NES is een van die spellen die er geweldig uitzien - totdat je het echt speelt. De graphics zijn voor die tijd glad, met gedetailleerde sprites en parallax scrollen waardoor je het gevoel geeft dat je door de ruimte vliegt. Maar man, de moeilijkheid piekt als een gek. Het ene moment ontwijk je asteroïden, de volgende keer dat je door vijanden vanuit elke invalshoek wordt gekweekt.

De bedieningselementen zijn simpel - Dodge, Shoot, Probeer niet te sterven - maar het niveauontwerp voelt alsof het actief tegen je werkt. Sommige van de latere fasen zijn borderline oneerlijk en de hitdetectie kan een beetje wankel zijn. Toch is er iets vreemds bevredigend aan het beheersen van zijn chaos, vooral als je eindelijk een niveau verslaan dat je urenlang heeft verwoest.

Als je van old-school shooters houdt en het niet erg vindt om een uitdaging te vinden, is het een kans waard. Zeg gewoon niet dat ik je niet heb gewaarschuwd.