Shin Megami Tensei Devil Children: Honoo No Sho is een van die GBA RPG's die niet rommelt - je wordt rechtstreeks in een wereld gegooid waar demonen overal zijn, en de helft van de tijd weet je niet zeker of je ze zou moeten vechten of rekruteert. Alleen al het eerste uur maakt je keuzes die er echt toe doen, zoals het kiezen van je startersdemon (ik ging met een Pyro Jack omdat, nou ja, vuur).

Het heeft die klassieke SMT-sfeer waar gevechten tactisch aanvoelen, niet alleen button-mashy, en onderhandelen met monsters is vreemd gespannen. De Pixel Art houdt verrassend goed stand, vooral wanneer sommige van de grotere demonen verschijnen. Als je andere Devil Children -games hebt gespeeld, zul je de toon herkennen - Dark maar niet Grimdark, met net genoeg humor om te voorkomen dat dingen te zwaar worden.

Eerlijke waarschuwing: het demonfusiesysteem zal je opzuigen zodra je je realiseert hoeveel rare combo's je kunt maken. Ik verloor er minstens een uur aan dat ik er gewoon mee experimenteerde.