Ryuuko No Ken on the Genesis is een van die vechtgames die het gevoel heeft dat het vroeger in de shuffle is verdwenen - wat jammer is, omdat het deze rare, janky charme heeft. Op het moment dat je het opstart, word je getroffen met die klassieke 16-bit jagere sfeer: dikke sprites, overdreven speciale bewegingen en een selectie dat half krijgskunstenaars is, de helft "Wacht, waarom is deze kerel hier?"

Je jager kiezen is de helft van het plezier. Er zijn de gebruikelijke Karate -jongens en ninja's, maar dan heb je deze kerel die vecht met een boemerang en een andere die eruit ziet alsof hij binnenkwam van een worstelspel. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken - sommige bewegingen voelen in het begin stijf aan, maar zodra je die eerste draaiende trap of vuurbal hebt geland, werkt het gewoon. En ja, de AI bedriegt als een gek op hogere moeilijkheden, maar dat hoort bij de nostalgie, toch?

Het is geen Street Fighter, maar het heeft zijn eigen rare energie. Perfect voor wanneer je iets old-school wilt dat zichzelf niet te serieus neemt. Geef me gewoon niet de schuld als je voor de tiende keer verliest van de laatste baas.