Rolling Thunder op NES is een van die spellen die zijn tijd ver vooruit aanvoelt - je speelt als Albatross, een interpol -agent die Leila Blitz probeert te redden van een schaduwrijk geheim Society. Het hele ding speelt zich af als een gespannen, zijdelende spionage-thriller waar je in deuren duikt om vijanden in een hinderlaag te lokken (nogal lift-actie) en springen tussen platforms zoals je in een vroege versie van Shinobi zit.

Wat cool is, is dat je eigenlijk rechtstreeks naar latere stadia kunt overslaan als je de dipschakelaars aanpast, wat toen zeldzaam was. De eerste vijf niveaus zijn moeilijk maar eerlijk, dan raakt Story 2 je met dezelfde podia geremixed - meer vijanden, smeriger vallen en dit griezelige detail waarbij de marteling van Leila na elk niveau erger wordt op de monitor. Het is een eenvoudige aanraking waardoor de inzet zelfs hoger aanvoelt.

Eerlijk gezegd, de bedieningselementen duren even om eraan te wennen - het schetsen tussen rails voelt in het begin stijf aan, maar zodra het klikt, zul je kamers opruimen als een pro. Verwacht gewoon geen genade uit de latere fasen.