Rad Racer op de NES was een van die spellen waardoor je het gevoel gaf dat je daadwerkelijk op de weg stond-nou, zoveel als een 8-bit racer kon. Het 3D-effect was toen behoorlijk verbluffend, zelfs als het gewoon rode en blauwe polygonen waren die zich op je uitstrekten. Acht nummers, van woestijnen tot stadsgezichten, hielden dingen interessant, hoewel die laatste cursus met de strakke bochten? Brutaal.

Wat echt opviel was het gevoel van snelheid. Vloeg het, en het landschap vervaagt voorbij terwijl je kleine auto trilt alsof het op het punt staat uit elkaar te schudden. En die soundtrack? Pure synth -adrenaline. Sla gewoon niet te hard op de remmen, anders draait je als een rookie.

Het is eenvoudig, snel en houdt nog steeds stand als je van retro -racers houdt. Verwacht gewoon geen Gran Turismo.