Prince of Persia op SNES is een van die spellen die in het begin eenvoudig uitziet - totdat je je realiseert hoeveel precisie het vereist. Je begint in een kerker, en meteen maken de vallen je elke sprong op een tweede schade. Eén verkeerde zet, en die spikes rommelen niet rond.

De zwaardgevechten voelen zwaar aan-je kunt niet zomaar een weg bakken. Timing is belangrijk en vijanden blokkeren of tegenkomen als je slordig bent. De animatie houdt nog steeds stand - de manier waarop de prins over gaten of rollen onder messen draait, is vreemd bevredigend.

En de puzzels? Sommigen van hen lieten me langer vasthouden dan ik zou willen toegeven. Drukplaten, verborgen deuren, dat ene niveau waar je stijgend water moet ontlopen ... het is brutaal op de beste manier. Als je geduld hebt voor ouderwetse moeilijkheidsgraad, is dit om een reden een klassieker.