Othello op NES is dat klassieke zwart-wit-tegel-flipping strategiespel-eenvoudig te leren, brutaal om te beheersen. Je begint met het plaatsen van je stukken om de tegenstander tussen de uwe te vangen en ze naar je kleur te schakelen. De eerste paar bewegingen voelen gemakkelijk aan, maar dan begint de AI stiekeme omkeringen aan je te trekken.

De bedieningselementen zijn eenvoudig (pijlen om te bewegen, z/x om te bevestigen), maar de echte uitdaging is om drie bewegingen vooruit te denken. Een verkeerde plaatsing en plotseling de helft van je zwarte tegels worden wit. Ik word nog steeds betrapt op de guard door die hoekstaren.

Het is het soort spel waar je minuten naar het bord staart voor minuten mompelen "Wacht, nee - als ik hierheen ga ..." voordat je je realiseerde dat je in een val bent gelopen. Perfect voor snelle wedstrijden wanneer je iemand wilt overtreffen zonder flitsende afbeeldingen.