Newman Hass IndyCar Racing op SNES is een van die spellen waardoor je de controller een beetje strakker maakt. Meteen de vleermuis past je je auto -opstelling aan - vaststellende overbrengingsverhoudingen, bandendruk, al dat nerdy spul dat er echt toe doet als je op de baan raakt. De eerste ronde voelt altijd als een raket worstelen, vooral in Phoenix of Michigan, waar het peloton zich snel verspreidt.

Wat ik leuk vind, is hoe de motor zeuren eigenlijk klinkt als een echte indycar die de rechte weg schreeuwt - niet van dat zwakke arcade -geluid. Je kunt zien dat ze elk beetje uit de 16 MB kar hebben geperst. Verwacht gewoon geen gran turismo-level realisme; Het gaat meer om die vroege balans tussen de jaren 90 tussen sim en stoel-of-your-pants racen. De AI -chauffeurs vechten eigenlijk voor positie in plaats van een rode loper voor je uit te rollen.

Het is het soort spel waarbij je een race drie keer opnieuw start om een halve seconde af te scheren. Als je behoefte hebt aan snelheid en een Super Nintendo, is dit een no-brainer.