Deze is een diepe snit-een old-school F1-racesim voor de game boy, met de naam van Satoru Nakajima erop geslagen (hij was een echte F1-coureur in de dag). De graphics zijn wat je zou verwachten van de vroege jaren 90, racen: dikke pixels, strakke hoeken en dat rare gevoel van snelheid waar alles voelt alsof het trilt. Je kiest je auto, tweak enkele basisinstellingen, en dan zijn het alleen jij versus de track.

Wat me verbaasde, was hoeveel strategie erin sluipt - je moet brandstof en banden beheren, en de AI is geen complete pushover. Het gedeelte "graded chauffeur"? Ja, er is een ranglijstsysteem dat uw prestaties beoordeelt, wat wat herhalingswaarde toevoegt als u van het achtervolgen van hoge scores. Niet liegen, de bedieningselementen zijn even wennen, maar zodra het klikt, is er een raar bevredigend ritme om die haarspeldwendingen te nagelen.

Absoluut meer een niche -pick voor retro -racefans, maar als je een zwak hebt voor vroege F1 -games, is het een nette tijdcapsule.