Mystic Quest Legend (of Final Fantasy: Mystic Quest in the Us) is die rare kleine SNES RPG die voelt alsof iemand Final Fantasy heeft genomen en het naar de basis heeft gestript. Het is duidelijk gemaakt voor beginners - veemenu's houden praktisch je hand vast, kerkers zijn eenvoudig en je hoeft je niet eens zorgen te maken over partijleden, omdat het alleen jij en de incidentele gastjager zijn.

In het begin dacht ik dat de eenvoud saai zou zijn, maar er is iets vreemds bevredigend over hoe schoon het is. De muziek slaat (serieus, dat vechtthema is een banger), en de wapen-switching monteur voorkomt dat gevechten zich te repetitief voelen. Het is niet diep, maar het heeft charme - zoals een zaterdagochtend cartoonversie van een RPG.

Ga gewoon niet in het verwachten van een klassieke Final Fantasy -ervaring. Dit lijkt meer op RPG -trainingswielen, en eerlijk gezegd? Dat vind ik prima.