Ooit een van die rare, obscure NES -games tegengekomen waardoor je gaat: "Wacht, wat is dit?" Dat is mijn leven, mijn liefde - boku no yume - Watashi no negai in een notendop. Het is een sim/dating-spel voor alleen leven in Japan uit de late jaren '80, wat betekent dat pixelateerde romantiek, ongemakkelijke dialoog (tenzij je Japans leest), en een bizarre mix van alledaagse taken en dramatische wendingen.

Je begint als een middelbare scholier die probeert cijfers in evenwicht te brengen, deeltijdbanen en-natuurlijk-je verliefhebbende. De bedieningselementen zijn onhandig volgens moderne normen, maar er is iets vreemds charmant over het navigeren van blokkades en proberen indruk te maken op je pixelateerde lieverd met vreselijke 8-bits geschenken. Pro-tip: sla de parttime taakminigames niet over-u hebt het geld nodig voor die mooie datums.

Het is absoluut meer een nieuwsgierigheid dan een must-play, maar als je van retro-eigenaardigheden houdt of gewoon wilt zien hoe dating sims eruit zagen voordat ze allemaal flitsend werden, is dit een rare tijdcapsule. Verwacht gewoon geen diepe verhalen - dit is tenslotte de NES.