Monopolie op SNES is precies hoe het klinkt-klassiek monopolie, maar met die zoete 16-bit charme. Het bord ziet eruit alsof het rechtstreeks uit een cartoon op zaterdagochtend is en de kleine animaties wanneer je op eigenschappen belandt of huur betaalt, zijn vreemd bevredigend. Ik vind het geweldig hoe de AI-tegenstanders eigenlijk het gevoel hebben dat ze persoonlijkheden hebben-sommige gaan all-in op spoorwegen vroeg, anderen hamsteren de oranje eigenschappen zoals hun leven ervan afhankelijk zijn.

Solo spelen is prima, maar het schijnt echt met vrienden. Er is iets hilarisch aan het zien van iemands gezicht vallen wanneer ze zich realiseren dat ze net op je met hotel bedekte promenade zijn geland. De handelsmonteur is eenvoudig maar werkt goed, en de muziek? Pure nostalgie, zelfs als het iets te vaak loopt. Verwacht gewoon geen chique regelvarianten-dit is old-school monopolie, voor beter of slechter. Als je een SNES en een competitieve streep hebt, is het een solide manier om een paar uur (en vriendschappen) te verliezen.