Marko op de Sega Genesis is een van die onderschatte platformers die het gevoel heeft dat het verloren is gegaan in de shuffle uit de jaren 90. Je bestuurt deze kleine kerel - eigenlijk een pixelateerde acrobaat - het bestrijden tussen platforms, het ontwijken van spikes en het uitschakelen van rare vijanden met ... nou ja, wat hij ook gooit (eerlijk gezegd, het lijkt op knikkers). Het eerste niveau gooit je er recht in: strakke sprongen, vijanden die uit het niets opduiken, en deze raar bevredigende chiptune -soundtrack.

Het is niet zo gepolijst als Sonic of zo strafbaar als sommige van de moeilijkere Genesis -titels, maar er is iets charmants over hoe eenvoudig het is. Geen tutorials, geen handholding-gewoon rennen, springen en uitzoeken. De latere niveaus worden behoorlijk creatief met bewegende platforms en vijanden die daadwerkelijk wat timing vereisen om te vermijden. Als je old-school platformers graaft die dingen niet te ingewikkeld zijn, is Marko een draai waard.