Sega Genesis'teki Marko, 90'ların shuffle'sinde kaybolmuş gibi hisseden önemsiz platformlardan biridir. Platformlar arasında, ani sivri uçları atlatmak ve garip düşmanları atarak bu küçük ahbap - temel olarak pikselli bir akrobat - kontrol ediyorsunuz… Peki, ne olursa olsun (dürüst olmak gerekirse, mermerlere benziyor). Birinci seviye sizi hemen içine atar: sıkı atlamalar, hiçbir yerden çıkan düşmanlar ve bu garip bir şekilde tatmin edici chiptune film müziği.

Sonik kadar cilalı ya da daha zorlu Genesis başlıkları kadar cezalandırıcı zor değil, ancak ne kadar açık olduğu konusunda büyüleyici bir şey var. Öğreticiler yok, el tutma yok-sadece koş, atlayın ve çözün. Daha sonraki seviyeler, kaçınmak için biraz zamanlama gerektiren hareketli platformlar ve düşmanlarla oldukça yaratıcı hale geliyor. Bir şeyleri aşırı karmaşıklaştırmayan eski okul platformcularını kazarsanız, Marko'nun değeri bir dönüş.