Oh man, verloren Vikings -Dit SNES-vervolg uit '97 is een van die rare, slimme puzzelplatformers die bij je blijven. Je hebt drie Vikingen om tussen te ruilen, elk met hun eigen eigenaardigheden: Erik Sprints en sprongen, Baleog zwaait een zwaard (en boog, als je het vindt), en Olaf blokkeert aanvallen met zijn schild of maakt geïmproviseerde platforms. In het begin voelt het als een eenvoudig "kom naar de uitgang", maar dan beginnen de puzzels te eisen dat je alle drie in synchronisatie gebruikt. Zoals, je hebt Olaf nodig om je tegen lasers te beschermen terwijl Erik een lastige sprong maakt, of baleog om een schakelaar van over een put te snipen.

De niveaus worden later serieus sluw, maar op een goede manier - meer "Aha!" dan frustrerend. En het schrijven? Verrassend grappig voor een SNES-spel, met de Vikings kibbelen in die old-school Blizzard-charme. Als je van puzzels houdt die je opzij denken, is deze veel beter verouderd dan de meeste platformers uit de jaren 90.