Lethal Weapon op NES is precies wat je zou verwachten van een film-tie-in uit de late jaren 80-een ruw-round-the-richters versloeg ze waar je je een weg baant door golven van goons. De bedieningselementen voelen nu een beetje stijf aan, maar er is iets charmants over hoe eenvoudig het is: loop goed, slaan jongens, pak af en toe een mes of pistool voordat een gangster het uit je handen slaat.

Je speelt als Riggs (of was het Murtaugh? Eerlijk gezegd zou de sprite kunnen zijn), die door de straten en dokken van de stad bewegen, terwijl misdadigers in leren jassen schommelingen naar je meenemen. De hitdetectie is wankel - soms verbinden je stoten als ze dat niet zouden moeten, andere keren dat je zweert dat je een hit hebt geland, maar er gebeurt niets. En laat me niet beginnen met de springmechanica.

Het is geen geweldig spel volgens moderne normen, maar als je van retro beat ze ups houdt, is het een interessante tijdcapsule. De soundtrack probeert zijn best met die klassieke NES -chiptune -energie, zelfs als de helft van de tracks klinkt als iemand die op een toetsenbord beukt. Ga gewoon niet in het verwachten van de charme van de film-dit is pure arcade-stijl vechten met een licentie erop geslagen.

Besturingselementen zijn standaard NES -tarief: Z en X voor aanvallen, pijlen om te bewegen. Je krijgt het in ongeveer dertig seconden onder de knie.