Oké, dus Gulliver Boy is een van die rare SNES-spellen uit de jaren 90 op basis van een anime die niemand buiten Japan herinnert. Je speelt als dit kind met een magische cape (vanwege natuurlijk) die tussen drijvende eilanden springt, en monsters snijdt met een zwaard dat in het begin slechts een klein beetje te langzaam aanvoelt. De sprites zijn kleurrijk, en sommige achtergronden houden daadwerkelijk stand - er is dit ene niveau met een gigantische uurwerktoren die er verrassend cool uitziet.

Het is niet bepaald een verborgen juweeltje, maar als je van obscure actie-platformers houdt met die duidelijke "deze-zeker-zeker een-tv-show" -vibe, heeft het een charme. Verwacht gewoon niets baanbrekends - de basis van het gevecht en het platform kan janky zijn op plekken. De vertaling van de ventilator helpt, hoewel de helft van de dialoog nog steeds voelt alsof iemand het door drie lagen Google Translate heeft geleid.

Eerlijk gezegd? Ik bleef spelen gewoon om te zien hoe bizar sommige van de vijandelijke ontwerpen werden. Er is een baas die eigenlijk een bewuste stapel sushi is.