Oké, dus King of Fighters 2000 op SNES is een van die vechtspellen die op de een of andere manier het super Nintendo zweet. Je kiest je team van drie tekens-ik ga altijd voor Terry, Kyo en Iori omdat, nou ja, vuurstoten-en dan is het gewoon non-stop combo waanzin. De sprites zijn dik, maar vol persoonlijkheid, en de bedieningselementen zijn strak genoeg dat wanneer je verliest, het absoluut jouw schuld is.

Teamgevechten zijn waar het schijnt. Je kunt halfgevecht in reserves taggen, wat leidt tot een aantal wilde comebacks als je het goed timeert. De AI rommelt ook niet rond - verwachten een paar keer verwoest te worden voordat je het ritme ontdekt. Het is niet zo flitsend als de arcade -versie, maar voor een SNES -poort? Het houdt veel beter stand dan het recht heeft.

Als je een buddy hebt om tegen te spelen, nog beter. Er gaat niets boven de chaos van twee mensen die knoppen stampen, terwijl hun laatste jagers beide één hit zijn van de dood. Gooi je controller gewoon niet als iemand een wanhoop uit het niets landt.