Hyper V-Ball op SNES is een van die spellen die er eerst eenvoudig uitziet-gewoon volleybal, toch?-maar zodra je begint te spelen, grijpt het je. De bedieningselementen zijn stom soepel voor een 16-bits sportspel en de wedstrijden worden snel intens. Je spijkt, duikt en redt nauwelijks de bal met die rare kleine mid-air flip-animatie die de spelers doen.

De soundtrack heeft die klassieke SNES -energie, alle veerkrachtige synths en pittige beats waardoor elk punt op de een of andere manier dramatisch aanvoelt. En de kleuren? Helder als Heck, zoals iemand de verzadiging tot 11 veranderde. Spelen tegen de AI wordt wreed na een paar wedstrijden, maar Couch Co-op is waar het echt schijnt-niet zoals schreeuwen tegen je vriend nadat ze een gemakkelijk blok hebben geklemd.

Het is niet diep, maar het is het soort spel waar je tussen de langere RPG's blijft terugkomen of wanneer je gewoon een bal in iemands gezicht wilt slaan gedurende 20 minuten. Houdt nog steeds veel beter op dan het recht heeft.