Hyaku no sekai no monogatari is een van die obscure nes jrpgs die nooit Japan heeft verlaten-wat jammer is, omdat het deze rare, dromerige sfeer heeft die ik niet heb gezien in veel 8-bits games. Je begint op een kust af te vlakken zonder geheugen, en het eerste wat je doet is door deze mistige, met water doorzochte landschappen ronddwalen die praten met dorpelingen die allemaal klinken alsof ze iets verbergen. De vrij standaard turn-based dingen van de gevechten, maar de sfeer? Super humeurig voor een NES -spel.

Het heeft ook die klassieke "Lost in Translation" charme - sommige van de dialoog voelt alsof het drie lagen van interpretatie heeft doorlopen, wat alleen maar bijdraagt aan het mysterie. Als je van retro RPG's houdt met een kant van existentiële gekheid, is deze de moeite waard om op te graven. Verwacht gewoon geen duidelijke uitleg waarom die ene NPC je gezouten vis blijft aanbieden.