Oké, dus Hiouden: Legend of the Scarlet King is een van die rare, obscure SNES RPG's die op de een of andere manier onder de radar vroeger gleed. Je begint in deze humeurige, bijna gotische fantasiewereld, waar alles die klassieke 16-bit charme heeft-denk aan gedetailleerde sprites, griezelige bossen en kastelen die er eigenlijk uitzien als iemand die er moeite in heeft gestoken.

Het gevecht is gebaseerd, maar met een wending: je hebt deze demonenpacten waar je wezens kunt oproepen om naast je te vechten. In het begin koos ik gewoon wat er cool uitzag (omdat, uiteraard), maar blijkt dat sommige van hen vreemd specifieke synergieën hebben. Zoals, het koppelen van een vuurdemon met een bepaald zwaard smelt pantser eigenlijk? Het duurde veel te lang om dat uit te zoeken.

Verhaal heeft die old-school JRPG-sfeer-profetieën, oude vloeken, de gebruikelijke-maar er is deze onderliggende griezeligheid. Het ene moment praat je met dorpelingen, het volgende moment struikelt je in een kerker waar de muren letterlijk van botten zijn gemaakt. Ook geen handhold. Je zult verdwalen, je zult teruggaan, en ja, je zult waarschijnlijk sterven aan een willekeurige baas omdat je niet genoeg hebt gemalen. Maar dat hoort bij de charme.

Als je van retro RPG's houdt met een donkere rand, is deze de moeite waard om af te stoffen.