Ooit een Hanafuda -spel gespeeld dat aanvoelt als een Yakuza -zijverhaal? Dat is eigenlijk Nagarebana oryuu - een rare, nogal charmante NES neemt traditionele Japanse bloemenkaarten aan, maar met een gangsterwending. Je bent een stoere vent in een kimono, kaarten neerhalen om rondes te winnen, terwijl dramatische muziek op de achtergrond speelt. De Pixel Art is verrassend gedetailleerd voor een NES -game, vooral de kaartontwerpen.

Eerste paar minuten zul je rommelen met de regels als je niet bekend bent met Hanafuda (dat heb ik zeker gedaan). Maar zodra het klikt, is het vreemd bevredigend-het meten van moon-view scènes of kersenbloesems terwijl je nors tegenstander naar je toesent. Er is zelfs een raar intense duelmodus waarin de inzet veel hoger aanvoelt dan ze zouden moeten voor een kaartspel. Ik ga niet liegen, het hele ding is de niche, maar als je retro -eigenaardigheden graaft of wilt doen alsof je een gokken Ronin bent, is het een leuke kleine tijdcapsule.