Gradius: De interstellaire aanval is een van die game -boypoorten die op de een of andere manier door de ruimte schieten, net zo intens als de arcade -versie aanvoelt - net met veel meer loensen. Het is het vervolg op Nemesis (of Nemesis II als je de Japanse versie speelt), en het houdt die klassieke Gradius-sfeer: kies je power-up loadout, ontwijk een belachelijke hoeveelheid kogels en probeer niet te schreeuwen wanneer je je upgrades verliest na één domme fout.

De eerste paar minuten gooien je er recht in - je kleine schip voelt in het begin kwetsbaar, maar zodra je een snelheidsboost en een paar opties (die zwevende helper -orbs) pakt, beginnen dingen te klikken. De niveaus worden wild snel, met die kenmerkende bazen van Gradius schermvullende bazen. Het kleine scherm van Game Boy betekent dat sommige vijandelijke opnamen op de achtergrond opgaan, wat is ... laten we het 'authentiek frustrerend' noemen. Toch voelt het geweldig om een perfecte run te spijkeren.

Als je eerder een Gradius hebt gespeeld, weet je waar je voor bent - al als nagels, maar bevredigend wanneer je eindelijk dat ene niveau verslaat dat je dagenlang heeft vernield.