Oké, dus de Goonies op NES is een van die erkende games die de sfeer goed doen - je speelt als Mikey, ontwijkt vallen en ponsen door de schuilplaats van de Fratellis om je vrienden te redden. Het heeft dat klassieke 8-bits platformgevoel waar je tussen touwen en ladders springt, maar met deze raar bevredigende punch-monteur. Zoals, je zou denken dat je gewoon vijanden zou vermijden, maar nee, je kunt ze in het gezicht dekken.

Sommige kamers zijn rechte doolhoven en de muziek? Totale oorworm. De bedieningselementen hebben even nodig om eraan te wennen - vooral de manier waarop je tussen touwen zwaait - maar zodra het klikt, is het vreemd verslavend. Ook veel geluk met het vinden van Annie zonder gids; Kind me raakte uren in die grotten verdwaald.

Het is kort, nogal janky op die old-school manier, maar als je opgroeide met de film, is het een nostalgie-reis die het spelen waard is.