Goonies II op de NES is een van die raar ambitieuze vervolg die een aantal ideeën aan de muur gooit - sommige stok, sommige niet. Je begint als Mikey, dwalend door deze rare mix van side-scrolling-actie en first-person dungeon kruipen (ja, serieus). De Fratellis zijn nog steeds niet goed, en nu is er ook een zeemeermin om te redden, want waarom niet?

In eerste instantie voelt het als een standaard platformer-over putten, kloppende vijanden met je touw-maar dan raakt je een deur en plotseling zit je in deze onhandige first-person doolhof die op sleutels en items jaagt. De bedieningselementen zijn even wennen, en de kaart is soms wreed, maar er is iets vreemds charmants over hoe janky en experimenteel het is. Ook slaat de muziek.

Als je voorbij de raarheid kunt pushen, is er hier een solide avontuur - verwacht niet dat het je hand vasthoudt.