Vlucht van de indringer is een van die klassieke NES-shooters waar je onmiddellijk in de actie wordt gegooid-geen tutorials, geen handholding. Het ene moment lanceert je een vliegdekschip (dat er nog steeds een beetje cool uitziet, eerlijk gezegd), en de volgende keer ontwijk je kogels en probeer je niet in vijandelijke vliegtuigen te crashen. De bedieningselementen zijn strak, maar verwacht niets bijzonders-alleen pure, eenvoudige hondengevechten in arcade-stijl.

Het heeft ook die old-school moeilijkheid-en-endemieën komen snel op je op, en als je niet oppast, ga je opnieuw op beginnen voordat je weet wat je raakt. De muziek heeft die klassieke NES -energie, alle piepjes en bloops die je op de een of andere manier voelen als een legitieme jachtpiloot. En ja, de bedieningselementen worden toegewezen aan toetsenbordtoetsen als je een emulator speelt, maar eerlijk gezegd maakt een gamepad het veel leuker.

Als je van dit soort dingen houdt, zijn 1942 of Zanac misschien in je steegje - zame sfeer, hetzelfde "waarom ben ik net weer gestorven?!" frustratie. Maar hey, dat is de helft van het plezier.