Fatale woede op SNES is een van die klassieke jagers die gewoon goed aanvoelt - zoals glijden in een oud paar sneakers. Je kiest Terry, Andy of Joe (of een van de anderen als je je pittig voelt), en plotseling gooi je vuurballen en ontwijk je uppercuts in die dikke 16-bits stijl. De bedieningselementen zijn strak en de personages hebben gewicht - geen van die zwevende onzin.

Het heeft die arcade -sfeer waar elke punch landt met een bevredigende plof, en de AI trekt geen stoten, zelfs niet bij normale moeilijkheid. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik met ganzen Howard vocht - Dude verwoestte me drie keer voordat ik zijn patronen ontdekte. De achtergronden zitten ook vol met kleine details, zoals menigten juichen of willekeurige dingen die in de verte plaatsvinden. Niet slecht voor een Super Nintendo -poort.

Als je van retro -jagers houdt, is dit een must. Geef me gewoon niet de schuld als je begint te mompelen "Oké, nog een ronde" om 2 uur.