Snes'teki Fatal Fury, eski bir spor ayakkabısına kaymak gibi, doğru hisseden klasik savaşçılardan biridir. Terry, Andy veya Joe'yu (ya da baharatlı hissediyorsanız diğerlerinden birini) seçiyorsunuz ve aniden ateş topları atıyorsunuz ve o tıknaz 16 bit tarzda üst kesimlerden kaçıyorsunuz. Kontroller sıkıdır ve karakterlerin onlara ağırlığı vardır - o floaty saçmalıklarından hiçbiri.

Her yumrukun tatmin edici bir thud ile indiği arcade vibe var ve AI normal zorluklarda bile yumruklar çekmiyor. Gaz Howard ile ilk kez savaştığımı hala hatırlıyorum - Dude, kalıplarını çözmeden önce beni üç kez mahvetti. Arka planlar, kalabalıklar tezahürat veya uzaktan rastgele şeyler gibi küçük ayrıntılarla doludur. Süper bir Nintendo limanı için fena değil.

Retro savaşçılara giriyorsanız, bu bir zorunluluktur. "Tamam, bir tur daha" mırıldanmaya başladığınızda beni suçlamayın.