Fatale woede op het Genesis is een van die old-school jagers die gewoon goed aanvoelt -clunky op die charmante jaren 90 manier, maar met voldoende stoot om je verslaafd te houden. Je hebt Terry Bogard's iconische machtsgolf, Mai's fans vliegen overal en ganzen Howard zijn de zelfvoldane laatste baas die hij altijd is. Het vechten met twee vlak (springen tussen voorgrond en achtergrond) streeft me soms nog steeds, maar het is cool hoe het een beetje extra strategie toevoegt.

Het is niet zo gepolijst als Street Fighter II, maar er is iets rauws aan - de manier waarop de hits landen met een bevredigende plof, de overdreven overwinning poseert, zelfs de ietwat uit de stemmonsters. Uiteindelijk ben ik altijd voor Joe omdat zijn trappen belachelijk zijn, maar veel succes met het verslaan van ganzen zonder hem te kazen. Dit is pure arcade nostalgie, wratten en zo.