Fatal Fury 2 op SNES is een van die vechtspellen die gewoon goed aanvoelen - zoals de arcade -kastversie, maar zonder een zak vol kwartalen nodig te hebben. Op het moment dat je Terry of Mai kiest (laten we eerlijk zijn, iedereen kiest eerst Mai), word je in deze strakke, snelle gevechten gegooid waar timing veel meer belangrijk is dan het stoten van knop.

De achtergronden zijn verrassend levendig voor een 16-bits spel-Crowds Cheer, neonborden flikkeren en sommige fasen hebben zelfs gevaren die je plat slaan als je niet voorzichtig bent. De speciale bewegingen duren even om eraan te wennen (veel geluk met het spijkeren van Terry's Power Wave bij je eerste poging), maar als je dat eenmaal doet, voelt het uittrekken van een combo stom bevredigend.

Het is niet perfect - sommige personages voelen veel sterker aan dan anderen, en de AI kan brutaal zijn - maar dat hoort bij de charme. Pak een vriend, kies tegenover de roster en kijk wie in het geheim hun ganzenhoward -indrukken beoefent. Dit is piek uit de jaren 90 die nostalgie bestrijdt.