Fatal Fury 2 در SNES یکی از آن بازی های جنگی است که فقط احساس درست می کند - مانند نسخه کابینت بازی ، اما بدون نیاز به جیب پر از چهارم. لحظه ای که تری یا مای را انتخاب می کنید (بیایید صادق باشیم ، همه ابتدا مای را انتخاب می کنند) ، شما را به این دعوا های محکم و پر سرعت پرتاب می کنید که زمان بندی اهمیت بیشتری دارد تا دکمه زدن.

پیش زمینه ها برای یک بازی 16 بیتی به طرز حیرت انگیزی پر جنب و جوش هستند. حرکات ویژه یک ثانیه به کار می رود (موفق باشید موج قدرت تری را در اولین تلاش خود میخ بزنید) ، اما پس از انجام این کار ، بیرون کشیدن یک دسته کوچک موسیقی جاز احساس احمقانه ای می کند.

این کامل نیست - برخی از شخصیت ها از دیگران احساس قوی تر می کنند و هوش مصنوعی می تواند وحشیانه باشد - اما این بخشی از جذابیت است. یک دوست را بگیرید ، انتهای مخالف لیست را انتخاب کنید و ببینید که چه کسی مخفیانه در حال انجام برداشت های غاز خود هوارد است. این اوج دهه 90 است که نوستالژی می جنگد.