Dungeon Kid is een van die rare, charmante NES-kerker crawlers die nooit buiten Japan zijn gekomen-wat jammer is, omdat het deze raar verslavende lus heeft van het verkennen van blokachtige, doolhofachtige kerkers terwijl je je kleine inventaris beheert. Je begint met een dolk en een droom, slaat Slijs en grijpt sleutels om deuren te ontgrendelen, maar het is niet lang voordat je jongleert met drankjes, scrolls en gesneden upgrades terwijl je probeert niet te verdwalen in de bochtige gangen.

De graphics zijn eenvoudig, zelfs voor een NES -game, maar er is iets bevredigend aan het blootleggen van de kaarttegel door tegel. En ja, de menu's zijn allemaal in het Japans, maar als je genoeg retro -RPG's hebt gespeeld, zul je het snel achterhalen - gewoon niet per ongeluk een gifdrankje drinken dat het een genezing is. Het is het soort spel dat je opstart denkt dat je 10 minuten speelt, dan plotseling een uur voorbij is.