Contra 4 op de DS is eigenlijk de klassieke run-and-gun chaos die je je herinnert, maar nu is het gepropt in je zak. De dubbele schermen werken eigenlijk verrassend goed - het zwerm van boven en hieronder zwerm, kogels vullen beide schermen, en je zult verwoed tussen hen springen als een soort acrobatisch commando. De moeilijkheid? Nog steeds brutaal, net als vroeger. Eén hit en je bent klaar, maar nu heb je tenminste een grijphaak om dingen te mixen.

Ze hebben niet te veel met de formule geknoeid-over-the-top wapens, dezelfde belachelijke bazen, maar met manier van soepelere sprites en animaties. Dat eerste niveau gooit je recht in het vuur met helikopters, torentjes en soldaten die vanuit alle hoeken naar je duiken. Als je opgroeide met Contra, voelt dit alsof je thuiskomt, alleen met iets minder duimkrampen van een NES -controller.

Eerlijk gezegd is het een van de weinige DS -games waardoor de hardware essentieel aanvoelt in plaats van gimmicky.