Chrono Trigger is een van die zeldzame RPG's waar alles gewoon klikt - het verhaal trekt je vanaf het begin binnen, het gevecht voelt pittig aan en de tijdreismonteur is eigenlijk logisch (voor een keer). Je begint als Crono, een kind dat per ongeluk door de tijd op een beurs komt, en al snel stuiter je tussen prehistorische jungles, middeleeuwse kastelen en post-apocalyptische woestenijen. Het beste deel? Je keuzes doen er eigenlijk toe - mess met geschiedenis, en je komt misschien terug naar een compleet andere toekomst.

Het gevechtssysteem is turn-based maar met een wending-enen bewegen in realtime, dus je kunt daar niet zomaar zitten om te beslissen of je moet worden aangevallen of genezen. En de soundtrack? Absoluut vuur. Mitsuda en Uematsu gingen er helemaal uit en gaven elk tijdperk zijn eigen duidelijke sfeer - je zult jezelf betrappen op dagenlang het overwereldthema.

Wat me echt bijhield, was hoe levend de wereld voelt. Elk tijdperk heeft zijn eigen problemen en helpt soms de ene tijdlijn om de andere te verpesten. Bovendien betekent de meerdere uiteinden dat je het kunt opnieuw spelen zonder het gevoel te hebben dat je gewoon vakjes aanvinkt. Het is een van die spellen waardoor je zou willen dat je je geheugen kunt wissen om het weer fris te ervaren.