Battletoads is dat rare, brutale NES -spel waar je speelt als mutante padden die aliens in het gezicht ponsen - behalve dat het elke vijf minuten van genres blijft schakelen. Het ene moment ruzie met golven van vijanden, de volgende keer racet je langs een tunnel die instant-dooder muren ontwijkt, dan ben je plotseling door een put geraasd terwijl je spikes vermijdt. Het is alsof de ontwikkelaars niet konden beslissen wat voor soort game ze wilden, dus gooiden ze gewoon alles in.

De Dark Queen heeft je paddes gekidnapt, en eerlijk gezegd? Ze heeft je een plezier gedaan. Deze game is zo strafbaar dat je op niveau 3 zou willen dat ze je ook had ingenomen. De coöp-modus is vooral wreed-één verkeerde zet en je stuurt je vriend in een bodemloze put. Maar er is iets vreemds bevredigend aan de manier waarop de vuist van je pad groeit tot de grootte van een watermeloen wanneer je een klap landt.

Dat pauzeerscherm pauzes muziek slaat ook veel moeilijker dan het recht heeft.