Battle Baseball is een van die rare, vroege NES -sportwedstrijden die nauwelijks als honkbal voelen - op de best mogelijke manier. Je hebt kleine, blocky -spelers die veel te snel bewegen, toonhoogtes die kromming zijn alsof ze fysica tarten, en het veld dat in feite gecontroleerde chaos is. In het begin dacht ik dat het gebroken was, maar na een paar innings groeide de absurditeit op mij.

Kruiken kunnen vuurballen gooien, slagmensen af en toe de bal in een baan om de aarde sturen en de AI zwaait naar alles alsof het een persoonlijke wrok tegen de bal heeft. De veldspelers? Veel succes met het beheersen van hen - ze zigzag alsof ze dronken zijn, maar op de een of andere manier werkt het. Het is op geen enkele manier een diepe sim, maar als je een snelle, belachelijke kijk op honkbal uit het NES -tijdperk wilt, is dit het.

Verwacht gewoon niets in de buurt van realisme.