Oké, laten we het over Batman voor altijd hebben op SNES. Het is een van die gelicentieerde beat 'em ups die voelt alsof het heel hard probeert om Arkham te zijn voordat Arkham iets was-behalve, weet je, met 16-bits beperkingen. Je begint je een weg te banen door de gebruikelijke verdachten van Gotham-Thugs in neon-verlichte steegjes, jongens met vleermuizen, af en toe raar in een kostuum-en het heeft die klassieke side-scrolling vechtersfeer.

De bedieningselementen zijn ... prima. Batman heeft zijn gebruikelijke bewegingen - punches, trappen, een worstelende haak die soms werkt wanneer je het nodig hebt - maar verwacht niets te diep. De echte ster hier is de sfeer. De soundtrack nagels die donkere, synth-zware Batman-toon, en het sprite-werk is verrassend humeurig voor een SNES-spel. Two-Face ziet er op de juiste manier los en Riddler is gewoon zelfvoldaan genoeg om je hem extra hard te laten slaan.

Het is niet het beste Batman-spel dat er is, maar als je van dat tijdperk van erkende Brawlers houdt, is het een solide tijdversperring. Verwacht gewoon niet dat het standhoudt als straten van woede of zoiets. Gotham is nog steeds de moeite waard om te redden, zelfs als het gevecht een beetje stijf is.