Ah, honkbal op NES-een van die klassieke, no-frills sportwedstrijden uit de vroege dagen van Nintendo. Je kiest een van de zes teams (eigenlijk gewoon verschillende trui -kleuren, geen statistieken of zoiets), en dan is het rechtstreeks naar de diamant. De bedieningselementen zijn dood eenvoudig: swing, pitch en rennen. Geen mooie power-ups, geen diepe strategie-alleen jij, een vriend en een aantal serieus pixelateerde honkbalactie.

Het is charmant eenvoudig, maar dat hoort bij het beroep. Het veld is een beetje janky (veel geluk met het vangen van popvliegen), en de AI is niet bepaald een tegenstander van wereldklasse, maar voor 1983 is het de klus geklaard. De modus met twee spelers is waar het schijnt-niets zoals afval spreekt je buddy na een thuisrun. Verwacht gewoon geen MLB de show.

Als je van retro gamen houdt, is het een nette kleine tijdcapsule van hoe ver sportgames zijn gekomen. De crack van de vleermuis klinkt echter nog steeds raar bevredigend.