Athena op NES is een van die rare, janky actie-platformers uit de jaren '80 die op de een of andere manier bij je blijft. Je speelt als deze godin die begint in haar ondergoed (ja, echt) en moet vechten door deze surrealistische niveaus vol zwevende hoofden, rare monsters en willekeurige power-ups. De bedieningselementen zijn een beetje stijf en de hitdetectie kan brutaal zijn, maar er is iets vreemds charmants aan - zoals struikelen door een bizarre droom waarbij de Griekse mythologie werd gemengd met vroege arcade -chaos.

Je haalt zwaarden, schilden en zelfs een vuurbalaanval op als je geluk hebt, maar de helft van het plezier is gewoon om te zien wat bizarre vijand of podium daarna komt. Het is niet het soepelste spel dat er is, maar als je van retro -eigenaardigheden houdt, heeft Athena dagenlang persoonlijkheid.