Arch rivalen op NES zijn eigenlijk basketbal als de NBA nulregels had en de ref was legaal blind. Je besteedt zoveel tijd aan het slaan van de andere man in het gezicht als je dribbelt - het meest, het stelen van de bal na het terrassen van iemand voelt zich veel meer bevredigend dan een normaal steel. De rechtbank is ook een puinhoop, bezaaid met frisdrankblikken en snoepverpakkingen die je zullen struikelen als je niet voorzichtig bent. Stap op één en je eet de vloer terwijl de andere speler de bal veegt.

Het is chaotisch, belachelijk en voelt op de een of andere manier nog steeds als basketbal - gewoon met veel meer goedkope schoten. Het gebrek aan fouten betekent dat u zonder gevolgen de volledige straatbrawmodus kunt gaan. Ik verloor eerst een paar games omdat ik bleef vergeten mensen te slaan. Je zult erachter komen.