Dus, Akira op de NES - ja, degene gebaseerd op de anime. Het kwam uit in '88, rijdend op de hype van de film, maar eerlijk gezegd? Het is ... niet wat je zou verwachten. Je zou denken dat het een wilde cyberpunk -actiespel zou zijn, toch? Nee. Het is een rare mix van side-scrolling beat-'em-up en onhandige platforms, waarbij Kaneda en Tetsuo eruit zien als kleine, stijve sprites. De bedieningselementen zijn nogal onhandig en de niveaus slepen voor altijd aan.

Toch is er iets vreemds charmants aan-misschien de chiptune-versie van het thema van de film, of hoe bizar het probeert het hele verhaal in 8-bit te proppen. Ik ga niet liegen, het is meer een nieuwsgierigheid dan een must-play. Maar als je een hardcore Akira -fan bent, krijg je misschien een kick om te zien hoe ze het vroeger hebben afgeslacht.