Oké, dus de zoektocht van oom Fester naar de NES is een van die rare gelicentieerde games die op de een of andere manier niet helemaal slecht is. Je rent rond als Fester met dit dinky kleine pistool, dat aliens (ja, buitenaardse wezens-het is bizar) in een top-down avontuur dat een beetje aanvoelt als een Janky Zelda Wannabe.

De vijanden? Ze respawnen zodra je het scherm wegbladert en terug - meer vervelend als je weinig gezondheid hebt. En dat pistool? Het voelt alsof je in het begin spitballs fotografeert. Maar hier is het ding: als je je eraan houdt, een beetje knarsen voor upgrades, heeft de game eigenlijk deze rare charme. De muziek is vreemd pakkend, en er is iets bevredigend aan het kijken naar Fester Wagddle door begraafplaatsen en riolen.

Het is niet perfect, maar voor een erkend NES -spel zou het veel erger kunnen zijn geweest. Ga gewoon niet in het verwachten van een meesterwerk.