Dus, Addams -familie op SNES - het is eigenlijk Gomez die rond zijn eigen griezelige landhuis rent om het gezin te redden nadat ze allemaal zijn gekidnapt (behalve Lurch en ding, omdat blijkbaar niemand met die twee wil omgaan). Het ding duikt op in kleine rode dozen om hints te laten vallen, wat nuttig is omdat deze plek een doolhof is van verborgen deuren, rare zijkamers en bazen die gezondheidsupgrades bewaken.

Je springt op vijanden zoals Mario, maar Gomez gooit ook golfballen naar hen, wat vreemd bevredigend aanvoelt. Met het landhuis kun je in elke volgorde verkennen, dus je kunt vroeg in een stoere omgeving struikelen en meteen weer in een streng gebied. Geen bewaart, alleen wachtwoorden - frustratie van het klassiek uit de jaren 90 wanneer u het stukje papier verliest waarop u ze hebt geschreven.

Het heeft echter die rare charme van Addams Family. De griezelig van de muziek, de niveaus zitten boordevol kleine details en springen op een pantserpak gewoon om het te horen dat Clang nooit oud wordt. Absoluut een van die gelicentieerde games die veel beter is dan het recht had te zijn.