Dus, oog van de toeschouwer op SNES-dit is een echte old-school kerker kruip. Je begint met een partij van vier (jager, geestelijke, magiër, dief - klassieke opstelling) en wordt na de plafondgrotten achter je in de riolen onder waterdeep gedumpt. Geen weg terug, alleen donkere gangen, rare geluiden en af en toe een skelet dat naar je uitstrekt in realtime gevechten.

De rasterbeweging van de eerste persoon voelt in het begin onhandig aan als je gewend bent aan moderne RPG's, maar je komt in het ritme ervan. Spreuken zijn beperkt per dag, dus je hamsteer die magische raketten zoals goud. En de puzzels? Sommigen zijn "Oh, dat is slim," zijn anderen "Waarom is deze hendel achter een nepwand?" - typische ad & d onzin. Maar de pixel art Moody, en de muziek nagelt die griezelige kerker -sfeer.

Eerlijke waarschuwing: bewaar vaak. Een verkeerde stap in een pit -val en het is terug naar je laatste save. Toch, als je je RPGS -meedogenloze en vol verborgen deuren leuk vindt, is dit een tijdcapsule die de moeite waard is om af te stoffen.