Wizardry Gaiden 2 یکی از آن خزنده های سیاه چال در مدرسه قدیمی است که به نوعی باعث می شود سنگ زنی احساس رضایت بخش کند-حتی در صفحه نمایش کوچک Game Boy. شما با شروع یک مهمانی از Misfits شروع می کنید (من همیشه بر روی مگس ها سنگین می شوم ، اما موفق باشید آنها را زود زنده نگه دارید) و سپس مستقیماً به سیاه چال های Dark و شبکه ای شیرجه بزنید که در آن هر مرحله می تواند به معنای تله یا کمین باشد.

وصله ترجمه باعث می شود که آن را به صورت قابل پخش تر کند ، اگرچه شما هنوز هم به برخی از گفتگوی RPG جذاب و جذاب می پردازید. Combat مبتنی بر نوبت و وحشیانه-هیچ دستی در اینجا وجود ندارد. یک حرکت اشتباه در برابر یک بسته اجنه ، و ناگهان در حال بارگیری مجدد آخرین ذخیره خود هستید. اما وقتی سرانجام طلسم های شما شروع به فرود می کنند و شما یک اتاق گنج پنهان را کشف می کنید؟ این چیزهای خوب است.

این جادوگر کلاسیک جادوگر است: اگر به RPG های روشمند و آهسته سوخته باشید ، مجازات اما به طرز عجیبی اعتیاد آور است. فقط انتظار گرافیک چشمک زن را نداشته باشید-این بازی در اواخر دهه 90 گیم پسر بچه سیاه و سفید است که در محروم ترین آن قرار دارد.