خوب ، خیلی ناعادلانه در مورد GBA اساساً مانند پخش قسمت از نمایشگاه نیکلودئون در اوایل دهه 2000 است - اما با این وجود تصمیمات کافه تریا بی نظیر و انتخاب های مد سوال برانگیز است. شما آدی هستید ، نوجوان دائمی که سعی می کند خودش را خجالت نکشد (موفق باشید با آن).

اولین چیزی که متوجه خواهید شد؟ ناخن های هنری پیکسل که نوستالژیک پرشور هستند - قفل کننده ها مانند قفل ها به نظر می رسند ، قلدر مدرسه دارای یک مدل موی مسخره است و بله ، احتمالاً حداقل یک بار از روی پاهای خود در راهرو سفر خواهید کرد. گیم پلی ترکیبی از مینی بازی ها و گزینه های گفتگو است: آیا شما با بچه های خنک می نشینید و در همه جا ناهار را به خطر می اندازید یا در کتابخانه پنهان می شوید و وانمود می کنید که تحصیل کنید؟ (اسپویلر: هر دو آتش سوزی.)

این انرژی Janky-Usmaring GBA ، مانند کسی که یک رمان بصری را با یک تاماگوتی جمع کرده است ، بدست آورده است. دروغ نمی گویم ، برخی از مینی بازی های ریتم وحشیانه هستند ، اما ناکامی در گیتار در مقابل خرد کردن شما به طرز عجیبی معتبر است. اگر تا به حال می خواستید که با یک قسمت از زاویه پیکسل ، دست و پنجه نرم مدرسه راهنمایی کنید ، در اینجا شانس شماست.