โอเคดังนั้น ที่ไม่มีที่พัก บน GBA นั้นมักจะเหมือนการเล่นผ่านตอนของการแสดงตู้เพลงต้นปี 2000 - แต่ด้วยวิธีการตัดสินใจที่น่าอึดอัดใจของโรงอาหารและตัวเลือกแฟชั่นที่น่าสงสัย คุณเป็นแอดดี้วัยรุ่นที่เต็มไปด้วยความพยายามที่จะไม่ทำให้อับอาย (โชคดีกับสิ่งนั้น)

สิ่งแรกที่คุณจะสังเกตเห็น? เล็บพิกเซลที่มีกลิ่นอายความคิดถึง - ล็อคเกอร์ดูเหมือนตู้เก็บของโรงเรียนคนพาลมีทรงผมที่ไร้สาระและใช่คุณอาจเดินทางข้ามเท้าของคุณเองในโถงทางเดินอย่างน้อยหนึ่งครั้ง การเล่นเกมเป็นการผสมผสานระหว่างเกมมินิเกมและบทสนทนา: คุณนั่งกับเด็ก ๆ ที่เย็นสบายและความเสี่ยงที่หกมื้อกลางวันทุกที่หรือซ่อนตัวอยู่ในห้องสมุดที่แกล้งทำเป็นเรียนหรือไม่? (สปอยเลอร์: ทั้งสอง backfire)

มันมีพลังงาน GBA ที่มีความสุข แต่มีความสนใจเช่นเดียวกับใครบางคนบดนวนิยายภาพด้วย Tamagotchi ไม่ต้องโกหกมินิเกมบางจังหวะนั้นโหดร้าย แต่ความล้มเหลวอย่างน่าสังเวชที่กีตาร์ต่อหน้าความสนใจของคุณรู้สึกจริง ๆ หากคุณต้องการหวนระลึกถึงการประจบประแจงของโรงเรียนมัธยมที่มีด้านของความโกรธพิกเซลนี่เป็นโอกาสของคุณ