خوب ، بنابراین مرد چمن زن در SNES ... از بهترین راه عجیب است. شما در این دنیای مجازی Trippy شروع می کنید که به نظر می رسد کسی یک دسته از نئون و چند ضلعی را در مخلوط کن تغذیه می کند. کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا کلیک کند-پسر شما مانند شبح نیمه انسانی و نیمه دیجیتال ، floaty حرکت می کند.

سطح اول شما را به این پیچ و خم شبکه های درخشان پرتاب می کند در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین سعی می کنند شما را زپ دهند. من در ابتدا به چرخش در می آورم زیرا همه چیز یکسان به نظر می رسد ، اما بعد متوجه می شوید که تغییر رنگ ظریف شما را به سمت خروج نشان می دهد. موسیقی متن؟ تمام مصنوعات و صداهای تحریف شده که باعث می شوند کنسول شما ممکن است هر ثانیه شروع به زرق و برق کند.

این فقط تیراندازی نیست - شما به پازل هایی ضربه می زنید که بلوک های شناور را دوباره تنظیم می کنید یا از دیوارهایی که می خواهند شما را به پیکسل ها خرد کنند ، پیشی می گیرید. بعضی اوقات احساس ناعادلانه می شود ، اما وقتی بالاخره سطح را شکستید ، رضایت "من از شبیه سازی پیشی گرفتم" خالص است. قطعاً یکی از آن بازی هایی است که شما یا از آن خشمگین می شوید یا به طرز عجیبی وسواس می کنید.